Reisverslag Suriname Moengo

Ik heb mijn ouders en opa en oma verscheidene keren beloofd om een wat te schrijven over mijn ervaringen in Suriname. Nu, na 1.5 maand heb ik hiervoor eindelijk de tijd gevonden… Dit is mede te danken aan het feit dat ik nu alleen in het lieftallige en rustige Moengo zit, zonder 7 studenten van de TU Delft als mijn buren.

Ik zal bij het begin beginnen. De reis. Ik kwam midden in de nacht aan op Zanderij, het vliegveld van Suriname. Ik had verstandig een taxi gereserveerd zodat ik niet voor verassingen kwam te staan midden in nacht in een vreemd land. Deze taxi kwam vervolgens niet opdagen… Gelukkig staan er, zelf om 1 uur snachts, genoeg taxi’s in de rij om een toerist naar Paramaribo te brengen. Hier heb ik een half nachtje geslapen en de volgende dag vertrok ik naar Moengo.

In Moengo aangekomen werd ik ontvangen door 2 klasgenootjes die voor mij hier zaten en na 4 dagen al weggingen, daarna zal ik alleen zijn. Gelukkig zaten in huisje naast mij 7 studenten van de TU delft waar ik al snel aansluiting bij vond. Ik kreeg ook gelijk het aanbod om mee te gaan met een 5 daagse jungle tour, waar ik natuurlijk met plezier op inging. Mijn eerste week in Moengo verliep rustig. Ik leerde de cultuur, het dorp en de omgeving kennen. Vervolgens was het alweer kerstvakantie, en dat is in Suriname de vakantie om los te gaan.

De jungle trip was een hele ervaring. Ik heb heel erg veel respect voor de chauffeur gekregen, hoe hij de gammele bus door de veelte kleine, en slechte weggetjes manoeuvreerde, 6 uur lang… Vervolgens moesten we nog 3 uur met een bootje over de rivier en toen arriveerde we op onze bestemming. Hier sliepen we super mooi aan de rivier in onze cosy en zelf opgehangen hangmatje (dit kostte nogal wat moeite en frustratie, zeker met de klamboe die er zeer ingenieus bij in gebonden moest worden)

De dag erna begonnen we vroeg met een erg mooie wandeling, maar de avond bracht de echte spanning, we gingen namelijk op kaaimannen jacht. De hele groep in een klein bootje en het was zo donker dat we helemaal niets zagen. De gidsen daar in tegen zagen genoeg en al gauw klonk het eerste geweerschot. Helaas was dit een Ocelot, wat een bedreigde katachtige is in de streek. Maar goed, snel daarna werd er een kaaiman gevangen, levend en wel. Deze kaaiman heeft vervolgens 2 dagen lang levend en vastgebonden meegelift, hij moest natuurlijk wel vers bereid worden. Wel erg lekker moet ik zeggen, kaaimannenvlees.

Ons dieet werd verder aangevuld met boskippen die onderweg gespot werden door onze gids, Romano. Die overigens in een strakke roze broek ons voor ging in de jungle. Hij ziet echter alles, en de bus moest ook vaak in de remmen, omdat hij weer wat gespot had. Dan vloog hij met z’n geweer de bus uit, onderwijl zijn broek ophijsend. Maar hij kwam elke keer terug met een dood geschoten vogel. Deze dieren werden vervolgens super lekker bereid door onze kok, Imro.

Na de jungle tour begon het echte feesten. Tussen kerst en oud en nieuw is Paramaribo een gekkenhuis, beter kan ik het niet beschrijven. Elke dag gaat met de straat op en ‘s avonds zijn er overal feestjes en worden er hele straten afgezet waar bandjes optreden en bier verkocht word. Vooral de feestjes die zich overal in clubs plaatvinden trekken veel aandacht van de vele Nederlandse stagiaires in de stad. Na 1.5 week feesten ken je daarom ook bijna iedereen. Zo hebben we ook een party bus gehuurd, en zijn hiermee al feestend door de stad gegaan. En geloof me, een bus vol Nederlanders die keihard Guus Meeuwis blèren trekt nogal wat blikken. Tijdens deze dagen sliepen we met 11 personen in een 3 persoons appartementje van nog een andere groep studenten van de TU Delft. Tijdens deze weken heb ik veel geld uitgegeven en gezonder werk ik er niet van, wat ik met nadruk te horen kreeg van mijn moeder. De zondag na oud en nieuw gingen we weer terug naar Moengo. Hier begon het leven weer en de stage opdrachten werden hervat.

Ik was inmiddels goed geïntegreerd in de groep studenten en at daar ook elke avond, wat erg gezellig was.

2 weken daarna gingen we weer op tour. Nu naar een weekend naar een mooie plek aan een rivier. Hier gingen we ziplinen, raften en wandelen. Onze gidsen waren op onze vraag weer Imro en Romano, die inmiddels soort van vrienden geworden waren. Een leuk weetje, de bijnaam van Romano is black, omdat hij zo zwart is. In Nederland zou dat niet kunnen, maar hier heeft dat geen enkele beledigende of racistische lading. Na een erg leuk en relaxed weekend weer terug in Moengo waar de laatste week aanbrak voor de studenten van de TU.

Dat opvolgende weekend hebben we een erg vermakelijke afsluit feestje gehad met een traditioneel laatste avondmaal en nog vele andere spelletjes (voornamelijk met drank, zal hier ook niet verder op ingaan).
Nu belanden bij vandaag aan, 30 januari, waar ik alleen overblijf in Moengo. Maar niet voor lang, over 2 weken komt er een Belgische student bij mij in huisje. Dit geeft mij wel de mogelijkheid om mijn kookkunsten met Surinaamse ingrediënten te verbeteren, aangezien ik nog geen één keer zelf heb hoeven koken.

Ik sluit of met een Surinaams gezegde: no spang (maak je niet druk)